معنی Listing - جستجوی لغت در جدول جو

Listing

نورپردازی (Lighting) در زبان فیلم سازی به هنر و علم استفاده از نور برای ایجاد جلوه ها و احساسات مختلف در صحنه ها اشاره دارد. نورپردازی یکی از عوامل اساسی در ایجاد ابعاد بصری، معنایی، و حسی در فیلم و سریال ها است و تأثیر بسیار زیادی بر تجربه تماشاگر دارد.
ویژگی های اصلی نورپردازی عبارتند از:
1. نور اصلی (Key Light) : این نور معمولاً نور اصلی و اصلی ترین نور در صحنه است که بر روی شخصیت یا اشیاء تأکید دارد و شکل و عمق آن ها را تعریف می کند.
2. نور فرعی (Fill Light) : این نور به منظور کمک به کاهش سایه های ناخواسته از نور اصلی استفاده می شود و معمولاً از زوایای مختلفی به صحنه اضافه می شود.
3. نور تقویت کننده (Back Light) : این نور به منظور تعریف حاشیه ها و تفکیک شخصیت یا اشیاء از زمینه استفاده می شود و جلوه ای سه بعدی به آن ها می بخشد.
4. نور جلوه گر (Effect Light) : این نورها برای ایجاد جلوه های خاص مانند افکت های نورپردازی، حالت های ویژه، و تأثیرات نوری مانند برق و اتمسفر خاص در صحنه استفاده می شود.
5. تعادل نوری (Lighting Balance) : میزان و توزیع نورها در صحنه به نحوی که هم تعادل بین نورها حفظ شود و هم جلوه های مختلف نورپردازی به طور انطباقی در صحنه تأثیر گذار باشند.
6. استفاده از سایه ها (Use of Shadows) : سایه ها در نورپردازی نقش مهمی دارند که می توانند احساسات، ابعاد و معانی مختلفی به صحنه اضافه کنند و جلوه های اضافی به تصویر بدهند.
نورپردازی به عنوان یکی از عناصر اصلی فنی در سینما و فیلم سازی، توانایی ایجاد جلوه های مختلفی از جمله رمزگشایی کارگردانی، ایجاد حالت و احساسات متنوع، و برجسته کردن شخصیت ها و اتفاقات داستان را دارد که به برنده شدن در جوایز معتبر فیلمی کمک م
نور پردازی یکی از اصلی ترین کارهایی است که پیش از فیلمبرداری انجام میگردد. طراحی نور، متناسب با نوع صحنه صورت می گیرد و دیدگاه هنری طراح نور با مشارکت فیلمبردار و کار گردان اجرا می شود.

فرهنگ اصطلاحات سینمایی

Testing

مقدمه مفهومی درباره واژه
آزمایش (Testing) در مهندسی نرم افزار و فناوری اطلاعات به فرآیند جامع و نظام مند ارزیابی یک سیستم یا مولفه نرم افزاری اطلاق می شود که با هدف اعتبارسنجی، تایید کیفیت و کشف نقص ها انجام می گیرد. این فرآیند که بخش جدایی ناپذیر چرخه توسعه نرم افزار محسوب می شود، در سطوح مختلفی از جمله آزمون واحد، یکپارچه سازی، سیستم و پذیرش انجام می شود. آزمایش مؤثر نه تنها به کشف خطاها کمک می کند، بلکه اطمینان می دهد که سیستم توسعه یافته با نیازمندی های مشخص شده انطباق دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در تضمین کیفیت نرم افزار. در توسعه مبتنی بر آزمون. در فرآیندهای CI/CD. در ارزیابی عملکرد سیستم. در اعتبارسنجی امنیتی.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
آزمون واحد در توسعه برنامه نویسی. تست یکپارچه سازی در سیستم های توزیع شده. آزمایش عملکرد وب سایت ها تحت بار. تست امنیتی برنامه های کاربردی. آزمون پذیرش کاربر نهایی.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در بهبود کیفیت محصول. در کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری. در مستندسازی رفتار سیستم. در افزایش قابلیت اطمینان. در تسریع فرآیند تحویل.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
از اولین روزهای برنامه نویسی در دهه 1940. در دهه 1970 به صورت رسمی مطرح شد. امروزه با روش های مدرن مانند تست خودکار و CI/CD توسعه یافته است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
با ’’دیباگینگ’’ که به رفع خطا اشاره دارد تفاوت دارد. همچنین با ’’اعتبارسنجی’’ که بخشی از فرآیند آزمایش است متمایز است. آزمایش مفهومی جامع تر و نظام مندتر دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با فریمورک هایی مانند unittest. در Java با ابزارهایی مانند JUnit. در JavaScript با کتابخانه هایی مانند Mocha. در CI/CD با ابزارهایی مانند Jenkins. در تست خودکار با Selenium.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
اشتباه گرفتن با دیباگینگ. عدم توجه به پوشش آزمون. تصور نادرست از وقت گیر بودن فرآیند آزمایش.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
آزمایش بخش حیاتی توسعه نرم افزار است. اجرای منظم آزمایش ها کیفیت محصول را افزایش می دهد. انتخاب استراتژی آزمایش مناسب به نیازهای پروژه بستگی دارد.