مقدمه مفهومی درباره واژه میله یا Bar در طراحی رابط کاربری به عنصری گرافیکی اطلاق می شود که معمولاً به شکل مستطیل افقی یا عمودی نمایش داده می شود و کاربردهای متنوعی از نمایش پیشرفت گرفته تا سازماندهی منوها و ابزارها دارد. این عنصر در اکثر سیستم های رابط کاربری مدرن وجود دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در نمایش پیشرفت عملیات. در نوارهای ابزار برنامه ها. در نمودارهای میله ای. در منوهای نرم افزاری. در نشانگرهای اسکرول.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT نوار پیشرفت دانلود. نوار ابزار Photoshop. نمودارهای مقایسه ای در Excel. منوی Start ویندوز. نوار وضعیت مرورگرها.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها بهبود تجربه کاربری. ساده سازی ناوبری. نمایش بصری اطلاعات. سازماندهی عناصر رابط. افزایش کارایی تعامل.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف اولین بار در رابط های کاربری دهه 1970 استفاده شد. در دهه 1980 با سیستم های پنجره ای گسترش یافت. در دهه 1990 با وب محبوب شد. امروزه در طراحی های مدرن Flat و Material کاربرد دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه با Line متفاوت است که باریک تر است. با Panel فرق دارد که محتوای بیشتری دارد. با Gauge متفاوت است که مدور است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در HTML: تگ
مقدمه مفهومی درباره واژه میله یا Bar در طراحی رابط کاربری به عنصری گرافیکی اطلاق می شود که معمولاً به شکل مستطیل افقی یا عمودی نمایش داده می شود و کاربردهای متنوعی از نمایش پیشرفت گرفته تا سازماندهی منوها و ابزارها دارد. این عنصر در اکثر سیستم های رابط کاربری مدرن وجود دارد.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در نمایش پیشرفت عملیات. در نوارهای ابزار برنامه ها. در نمودارهای میله ای. در منوهای نرم افزاری. در نشانگرهای اسکرول.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT نوار پیشرفت دانلود. نوار ابزار Photoshop. نمودارهای مقایسه ای در Excel. منوی Start ویندوز. نوار وضعیت مرورگرها.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها بهبود تجربه کاربری. ساده سازی ناوبری. نمایش بصری اطلاعات. سازماندهی عناصر رابط. افزایش کارایی تعامل.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف اولین بار در رابط های کاربری دهه 1970 استفاده شد. در دهه 1980 با سیستم های پنجره ای گسترش یافت. در دهه 1990 با وب محبوب شد. امروزه در طراحی های مدرن Flat و Material کاربرد دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه با Line متفاوت است که باریک تر است. با Panel فرق دارد که محتوای بیشتری دارد. با Gauge متفاوت است که مدور است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در HTML: تگ
پوشش بارنی (Barney Blanket) پوششی نرم، ضد آب و چند لایه که روی دوربین را می پوشاند. این پوشش صدای مزاحم دوربین در هنگام ضبط صدا را در سر صحنه فیلم برداری کاهش می دهد و گاه مجهز به گرم کنی است که در سرما، دوربین را گرم نگه می دارد
پوشش بارنی (Barney Blanket) پوششی نرم، ضد آب و چند لایه که روی دوربین را می پوشاند. این پوشش صدای مزاحم دوربین در هنگام ضبط صدا را در سر صحنه فیلم برداری کاهش می دهد و گاه مجهز به گرم کنی است که در سرما، دوربین را گرم نگه می دارد
مقدمه مفهومی درباره واژه فرمت بان (Tar) یکی از ابزارهای استاندارد در سیستم های مبتنی بر یونیکس است که برای ایجاد آرشیوهای فایل بدون فشرده سازی استفاده می شود. این ابزار در ابتدا برای نوشتن فایل ها روی نوارهای مغناطیسی طراحی شد، اما امروزه بیشتر برای ترکیب فایل های متعدد در یک آرشیو واحد مورد استفاده قرار می گیرد. معمولاً پس از ایجاد آرشیو tar، از ابزارهای دیگری مانند gzip یا bzip2 برای فشرده سازی آن استفاده می شود. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات برای بسته بندی کدهای منبع قبل از توزیع. در پشتیبان گیری های سیستم عامل. برای انتقال گروهی فایل ها بین سیستم ها. در فرآیندهای نصب بسته های نرم افزاری. برای ایجاد تصاویر سیستم فایل. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT آرشیوهای کد منبع با پسوند .tar.gz. بسته های نرم افزاری لینوکس. پشتیبان گیری از دایرکتوری های وب. انتقال حجم زیادی از فایل ها بین سرورها. ایجاد imageهای داکر قبل از لایه بندی. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در خطوط تولید نرم افزار برای بسته بندی محصولات. در سیستم های توزیع نرم افزار به عنوان فرمت استاندارد. در فرآیندهای DevOps برای انتقال آرتیفکت ها. در سیستم های پشتیبان گیری برای آرشیو کردن داده ها. در میکروسرویس ها برای بسته بندی اجزا. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف ابزار tar در نسخه های اولیه یونیکس در دهه 1970 معرفی شد. در دهه 1990 با ترکیب با ابزارهای فشرده سازی محبوبیت یافت. امروزه در تمام توزیع های لینوکس و سیستم های مبتنی بر یونیکس وجود دارد. تفکیک آن از واژگان مشابه با فرمت های فشرده سازی مانند zip تفاوت دارد (tar به خودی خود فشرده سازی انجام نمی دهد). همچنین با فرمت های بسته بندی مانند rpm یا deb متفاوت است (این فرمت ها معمولاً از tar به عنوان پایه استفاده می کنند). شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در خط فرمان با دستور tar استفاده می شود. در Python با ماژول tarfile قابل کار است. در Java با کتابخانه Apache Commons Compress. در C با کتابخانه libarchive. در اسکریپت های shell برای اتوماسیون فرآیندها. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن اشتباه گرفتن با فرمت های فشرده سازی. عدم درک ساختار مسیرهای نسبی در آرشیوها. تصور نادرست از منسوخ شدن این فرمت. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی فرمت tar یکی از ابزارهای اساسی در سیستم های یونیکس است. درک صحیح عملکرد آن برای مدیریت فایل ها ضروری است. این فرمت با ترکیب با ابزارهای فشرده سازی، هنوز هم کاربردهای وسیعی دارد.
مقدمه مفهومی درباره واژه فرمت بان (Tar) یکی از ابزارهای استاندارد در سیستم های مبتنی بر یونیکس است که برای ایجاد آرشیوهای فایل بدون فشرده سازی استفاده می شود. این ابزار در ابتدا برای نوشتن فایل ها روی نوارهای مغناطیسی طراحی شد، اما امروزه بیشتر برای ترکیب فایل های متعدد در یک آرشیو واحد مورد استفاده قرار می گیرد. معمولاً پس از ایجاد آرشیو tar، از ابزارهای دیگری مانند gzip یا bzip2 برای فشرده سازی آن استفاده می شود. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات برای بسته بندی کدهای منبع قبل از توزیع. در پشتیبان گیری های سیستم عامل. برای انتقال گروهی فایل ها بین سیستم ها. در فرآیندهای نصب بسته های نرم افزاری. برای ایجاد تصاویر سیستم فایل. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT آرشیوهای کد منبع با پسوند .tar.gz. بسته های نرم افزاری لینوکس. پشتیبان گیری از دایرکتوری های وب. انتقال حجم زیادی از فایل ها بین سرورها. ایجاد imageهای داکر قبل از لایه بندی. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در خطوط تولید نرم افزار برای بسته بندی محصولات. در سیستم های توزیع نرم افزار به عنوان فرمت استاندارد. در فرآیندهای DevOps برای انتقال آرتیفکت ها. در سیستم های پشتیبان گیری برای آرشیو کردن داده ها. در میکروسرویس ها برای بسته بندی اجزا. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف ابزار tar در نسخه های اولیه یونیکس در دهه 1970 معرفی شد. در دهه 1990 با ترکیب با ابزارهای فشرده سازی محبوبیت یافت. امروزه در تمام توزیع های لینوکس و سیستم های مبتنی بر یونیکس وجود دارد. تفکیک آن از واژگان مشابه با فرمت های فشرده سازی مانند zip تفاوت دارد (tar به خودی خود فشرده سازی انجام نمی دهد). همچنین با فرمت های بسته بندی مانند rpm یا deb متفاوت است (این فرمت ها معمولاً از tar به عنوان پایه استفاده می کنند). شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در خط فرمان با دستور tar استفاده می شود. در Python با ماژول tarfile قابل کار است. در Java با کتابخانه Apache Commons Compress. در C با کتابخانه libarchive. در اسکریپت های shell برای اتوماسیون فرآیندها. چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن اشتباه گرفتن با فرمت های فشرده سازی. عدم درک ساختار مسیرهای نسبی در آرشیوها. تصور نادرست از منسوخ شدن این فرمت. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی فرمت tar یکی از ابزارهای اساسی در سیستم های یونیکس است. درک صحیح عملکرد آن برای مدیریت فایل ها ضروری است. این فرمت با ترکیب با ابزارهای فشرده سازی، هنوز هم کاربردهای وسیعی دارد.
مقدمه مفهومی درباره واژه در فناوری اطلاعات، اصطلاح ’’برهنه’’ به سیستمی اشاره دارد که در ساده ترین و ابتدایی ترین حالت خود، بدون هیچ گونه پیکربندی، نرم افزار اضافی یا سفارشی سازی ارائه می شود. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در توسعه نرم افزار، ’’برهنه’’ ممکن است به یک پروژه خالی یا چارچوبی اشاره کند که فقط شامل حداقل وابستگی ها است. در سخت افزار، به سیستم هایی گفته می شود که فقط شامل اجزای اساسی هستند. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT یک سرور برهنه (bare metal server) که سیستم عاملی روی آن نصب نشده است. یک پروژه برنامه نویسی خالی که فقط شامل فایل های ساختار اولیه است. یک ماشین مجازی با حداقل پیکربندی. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری نرم افزار، رویکرد ’’برهنه’’ امکان کنترل بیشتر و بهینه سازی منابع را فراهم می کند. در DevOps، استفاده از تصاویر برهنه (bare images) باعث کاهش حجم و افزایش امنیت می شود. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف این اصطلاح از دهه 1960 در محاسبات مورد استفاده قرار گرفت. با ظهور مجازی سازی در دهه 2000، مفاهیمی مانند ’’bare metal’’ اهمیت بیشتری یافتند. امروزه در محاسبات ابری و کانتینرها کاربرد گسترده دارد. تفکیک آن از واژگان مشابه ’’برهنه’’ با ’’پایه’’ (base) متفاوت است. پایه ممکن است شامل برخی ویژگی های اساسی باشد، در حالی که برهنه واقعاً حداقل ممکن است. همچنین با ’’خالی’’ (empty) که بیشتر به محتوای صفر اشاره دارد تفاوت دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در پایتون، محیط مجازی برهنه (bare virtualenv). در جاوا، پروژه های Maven/Gradle با حداقل وابستگی. در داکر، تصاویر برهنه مانند scratch. در سیستم عامل ها، نصب حداقلی (minimal install). چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن یک سوءبرداشت رایج این است که سیستم های برهنه همیشه بهتر هستند، در حالی که نیاز به دانش فنی بیشتری دارند. چالش اصلی تعادل بین سادگی و قابلیت استفاده است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی رویکرد برهنه در فناوری اطلاعات زمانی ارزشمند است که نیاز به کنترل کامل، عملکرد بهینه یا امنیت بالا داریم، اما نیازمند دانش فنی عمیق تر است.
مقدمه مفهومی درباره واژه در فناوری اطلاعات، اصطلاح ’’برهنه’’ به سیستمی اشاره دارد که در ساده ترین و ابتدایی ترین حالت خود، بدون هیچ گونه پیکربندی، نرم افزار اضافی یا سفارشی سازی ارائه می شود. کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات در توسعه نرم افزار، ’’برهنه’’ ممکن است به یک پروژه خالی یا چارچوبی اشاره کند که فقط شامل حداقل وابستگی ها است. در سخت افزار، به سیستم هایی گفته می شود که فقط شامل اجزای اساسی هستند. مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT یک سرور برهنه (bare metal server) که سیستم عاملی روی آن نصب نشده است. یک پروژه برنامه نویسی خالی که فقط شامل فایل های ساختار اولیه است. یک ماشین مجازی با حداقل پیکربندی. نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها در معماری نرم افزار، رویکرد ’’برهنه’’ امکان کنترل بیشتر و بهینه سازی منابع را فراهم می کند. در DevOps، استفاده از تصاویر برهنه (bare images) باعث کاهش حجم و افزایش امنیت می شود. شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف این اصطلاح از دهه 1960 در محاسبات مورد استفاده قرار گرفت. با ظهور مجازی سازی در دهه 2000، مفاهیمی مانند ’’bare metal’’ اهمیت بیشتری یافتند. امروزه در محاسبات ابری و کانتینرها کاربرد گسترده دارد. تفکیک آن از واژگان مشابه ’’برهنه’’ با ’’پایه’’ (base) متفاوت است. پایه ممکن است شامل برخی ویژگی های اساسی باشد، در حالی که برهنه واقعاً حداقل ممکن است. همچنین با ’’خالی’’ (empty) که بیشتر به محتوای صفر اشاره دارد تفاوت دارد. شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف در پایتون، محیط مجازی برهنه (bare virtualenv). در جاوا، پروژه های Maven/Gradle با حداقل وابستگی. در داکر، تصاویر برهنه مانند scratch. در سیستم عامل ها، نصب حداقلی (minimal install). چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن یک سوءبرداشت رایج این است که سیستم های برهنه همیشه بهتر هستند، در حالی که نیاز به دانش فنی بیشتری دارند. چالش اصلی تعادل بین سادگی و قابلیت استفاده است. نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی رویکرد برهنه در فناوری اطلاعات زمانی ارزشمند است که نیاز به کنترل کامل، عملکرد بهینه یا امنیت بالا داریم، اما نیازمند دانش فنی عمیق تر است.