اگر بیند جوراب در پای داشت، دلیل که مال نگاهدارد. اگر بیند جوراب سفید و پاکیزه در پای داشت، دلیل که زکوه مال داده بود. جابر مغربی جوراب درخواب، خادمی است از شمار زنان. اگر بیند جوراب نو از ابریشم یا از ریسمان پوشیده است، دلیل که او را خادمی است اصلی و از او بخرد، یا زنی با جمال بخواهد. اگر بیند جوراب زرد داشت، دلیل که او را خادمی بیمارگون پیدا گردد. اگر بیند جوراب او سرخ است دلیل که او را خادمی شر و بیشرم است. اگر بیند جوراب او سیاه است، اگر بیننده مصلح است، نیکو است، اگر مفسد است، بد بود، اگر بیند جورابش چرکین و کهن بود، دلیل که خادمش را به فساد متهم کنند. اگر بیند جورابش ضایع شد یا بسوخت، دلیل بر مرگ خادم بود، و بعضی از معبران گویند: جوراب، مال و خواسته است. اگر جوراب بوی خوش دهد، دلیل که زکوه مال بدهد. اگر بوی جوراب ناخوش بود، دلیل که زکوه مال ندهد و زبان مردم بر وی دراز شود. محمد بن سیرین جوراب پای مال مرد است. اگر بیند از جوراب او بوی خوش می آمد، دلیل که مرگ و زندگانی او را ثناگوید. اگر بوی ناخوش کند، او را ملامت و نفرین کنند. اگر بیند جوراب او ضایع شد، دلیل که زکوه ندهد و مال او ضایع شود. اگر بیند که جوراب او از پوست بود و بینند که از کدام پوست است، اگر پوستین پوست شتر بود، دلیل که خادم او بزرگ همت و اصیل بود. اگر از پوست گوسفنداست، دلیل که خادم او از مردم عامه است. اگر از پوست اسب بود، دلیل که خادمش از اصل مهتر و سپاهیان است. اگر بیند از پوست نخجیر است، خادم او از مردمی بیابانی است.