اگر دید که آروغ ترش و ناخوش برآورد، دلیل کند که سخنی گوید که از ان مضرت و خطر بیند، و اگر دید که آروغ همچون دود برآورد، دلیل کند که بی هنگام سخنی گوید، که از آن او را عیب گویند و ملامت کنند و سرانجام از آن پشمیانی خورد. محمد بن سیرین اگر بیند که درخواب آروغ برمی آورد، دلیل بود که سخنی بگوید که او را از آن حرمتی بود. اگر بیند که با آروغ طعامی بود و از گلویش بیرون آمد، دلیل کند که اجلش نزدیک بود.
