معنی یان یان مرکب از ’وا’ی ندبه + منادای مندوب، وای: واطاقتا از حسرت متواتری که گرفتارش را نه در دل قراری ممکن و نه در دیده قراری متصور. (ترجمه تاریخ یمینی ص 442) لغت نامه دهخدا
