ممال هجا. (یادداشت به خط مؤلف). هجو و بدگوئی: شاعران را خه و احسنت، مدیح رودکی را خه و احسنت هجی است. شهید بلخی. گاه توبه کردن آمد از مدایح وز هجی کز هجی بینم زیان و از مدایح سود نی. منوچهری. نکنم خواجه را به شعر هجی لیک برخوانم آیتی ز نبی. انوری. چه مایه شعر که در مدح منتشر گردد کریم را به مدیح و لئیم را به هجی. ادیب صابر. چون سخن گوید او ز بهر صلاح که کند گوش سوی هزل وهجی. ابوالفرج رونی. گر در این مکتب ندانی تو هجی همچو احمد پری از نور حجی. مولوی. رجوع به هجا و هجو شود
