معنی هتک

هتک

(قَشْوْ)

دریدن پرده و مانند آن را: هتک الستر هتکا، پاره کرد آن پرده را. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه) (منتهی الارب). پرده دریدن. (دهار) (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) ، کشیدن و از جای کندن پرده و مانند آن. (ناظم الاطباء) (از معجم متن اللغه) (از اقرب الموارد) ، شکافتن جزوی از پرده و امثال آن به جهت آشکار ساختن ماورای آن. انکشاف. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه) (منتهی الارب) ، به درازا بریدن جامه. (معجم متن اللغه) (اقرب الموارد) : هتکت الثوب، شکافتم آن جامه را به درازا. (ناظم الاطباء) ، مجازاً رسوا کردن. مفتضح ساختن. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (معجم متن اللغه) : هتک اﷲ سترالفاجر، مفتضح کرد خدا آن فاجر را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، هتک عرش، خوار و ذلیل گردیدن. بی عزت و حرمت شدن: هتک عرش فلان، خوار و ذلیل گردید فلان. (ناظم الاطباء). هتک عرشه، حرمت و عزتش از بین رفت. (معجم متن اللغه) ، (اصطلاح پزشکی) تفرق اتصال که اندرعضله افتد بر کنارۀ عضله. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). تفرق اتصال یکون فی طرف العضله. (بحرالجواهر). جدایی پیوستگیهایی که بین اطراف عضلات است. (کشاف اصطلاحات الفنون)