معنی هبه

هبه

(هَِبْ بَ)

نوع. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد، حال. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، نوع و هیئت از وزیدن باد. (ناظم الاطباء). حال وزش باد. (معجم متن اللغه) ، روانی شمشیر و نیزه در ضریبه و درخش آن. گفته میشود: سیف ذوهبه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). روانی شمشیر در ضریبه و درخشش آن. (معجم متن اللغه) : للسیف هبه. (اقرب الموارد) ، پاره ای از جامه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه) ، جامۀ کهنه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) ، ساعتی که از پگاه باقی باشد، مدتی از روزگار. گفته میشود: عشنا هبه، مدتی از زمان. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه)