معنی هاطل - لغت نامه دهخدا
معنی هاطل
- هاطل
(طِ) - باران پیوسته وپیاپی بارنده. (منتهی الارب) ، باران بزرگ قطره. هاضب. مطر متتابعاً متفرقاً عظیم القطر. (اقرب الموارد) ، ابر پیاپی بارنده: سحاب هاطل. (منتخب اللغات) (لطایف) (ناظم الاطباء). ابر بسیار بارنده: به جودی هاطل و عدلی شامل احیای رعایای آن بقعه و سکان آن ناحیت بکرد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 397). ج، هطّل. سحائب هطل. (ناظم الاطباء) ، کشت انبوه و درهم. الزرع الملتف. (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا