معنی وکف

وکف

(وَ کَ)

فساد. بزه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). تباهی. (منتهی الارب) ، عیب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) ، کرانۀ کوه. (منتهی الارب). دامنۀ کوه. (اقرب الموارد) ، خوی و عرق. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) ، فرود زمین درشت سنگ ناک. (منتهی الارب) (آنندراج) ، برواره مانندی که بر کنیف خانه سازند. (منتهی الارب). مثل الجناح یکون علی کنیف البیت. (اقرب الموارد). ج، اوکاف. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) ، ضعف و سستی، ثقل و سنگینی. (اقرب الموارد). گرانی. (منتهی الارب) ، شدت و سختی. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، فلان علی وکف من حاجته، اذا کان لایدری علی ما هو منها، مکروه و نقص: لیس علیک فی هذا الامر وکف، ای لیس علیک فیه مکروه و لا نقص. (اقرب الموارد)