معنی وضمه وضمه (وَ مَ) وضیمه. جماعت. (منتهی الارب) : الحی وضمه واحده، ای جماعه متقاربه. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). یک گروه مردم از دوصد تا سه صد. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، گروه اندک که بر قوم دیگر فرودآیند. (آنندراج) لغت نامه دهخدا
