مزید مقدم عربی که استغاثه را رساند، اشارت از واویلا باشد، (غیاث) : وااسلاماه، وااسفاه، وااسفا!، دریغا!، دردا!، دردا و دریغا، ای دریغ، حسرتا، واحسرتا، رجوع به اسفاه شود، واشریعتا، وامحمداه، وامحمدا، واویلا، واعلیاه، وانفسا، وااماه گفتن، به معنی لهف امه تلهیفا، (منتهی الارب) : چو روز اسعد از این چرخ دیرسال فرو رفت ز چرخ نالۀ وااسعداه زود برآمد، خاقانی، تا دمی ماند ز من نوحه گران بنشانید وارشیداه کنان نوحه سرائید همه، خاقانی، این کلمه به فارسی نیز پیوندد: وااندوها: رابعه مردی را دید که میگفت وااندوها، (تذکرهالاولیاء عطار)
