معنی نفخاء

نفخاء

(نَ)

زمین بلند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، پشتۀ نرم خاک. (منتهی الارب). پشته از خاک نرم. (ناظم الاطباء). زمین نرم مرتفع. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). مثل النبخاء. (اقرب الموارد) ، اعلای استخوان ساق. (منتهی الارب) (آنندراج). بالای استخوان ساق. (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) ، تأنیث انفخ، به معنی حیوانی که به نفخ مبتلا شده است. (از متن اللغه). رجوع به نفخ و انفخ شود