معنی نفخاء - جستجوی لغت در جدول جو

نفخاء

لغت نامه دهخدا

(نَ)

پشته و زمین بلند نرم از زمین سخت و هموار سنگریزه ناک. (منتهی الارب) (آنندراج). مرتفعه. (المنجد). پشته، و گفته اند زمین مرتفع. (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه) ، سست از زمینی سنگ ناک. (از اقرب الموارد). رخوه من الارض. (المنجد). ج، نباخی

لغت نامه دهخدا

نفخات

(نَ فَ)

دمیدنهای باد. (غیاث اللغات) (آنندراج). جمع واژۀ نفخه. رجوع به نفخه شود

لغت نامه دهخدا

نفضاء

(نُفَ)

لرزۀ تب. (منتهی الارب) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). نفضه. نفضه. (متن اللغه) ، باران که بجائی رسد و بجائی نرسد. (منتهی الارب). بارانی که در جائی بارد دون جائی. (ناظم الاطباء). نفضه. (ناظم الاطباء). رجوع به نفضه شود

لغت نامه دهخدا

نفساء

(نُ فَ /نَ فَ / نَ)

زن زجه. (از منتهی الارب) (آنندراج). زن بسیارزا. (مهذب الاسماء). زاج. (از السامی). زایسفان. زایسبان. (از مهذب الاسماء). زجه. زاهو. (یادداشت مؤلف). ج، نفاس، نفاس، نفس، نفس، نوافس، نفساوات، نفّس، نفّاس، زن مبتلای به نفاس. (یادداشت مؤلف)

زن زجه. (از منتهی الارب) (آنندراج). زن بسیارزا. (مهذب الاسماء). زاج. (از السامی). زایسفان. زایسبان. (از مهذب الاسماء). زجه. زاهو. (یادداشت مؤلف). ج، نِفاس، نُفاس، نُفُس، نُفس، نوافس، نفساوات، نُفَّس، نُفّاس، زن مبتلای به نفاس. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

نفاء

(نُ فَءْ)

پاره ای علف پراکنده رسته. (صراح). پاره های علف و گیاه پراکنده رسته، یا سبزه زار مجتمع و فراهم آمده بریده و جدا از علف زار بزرگ و کلان افزون و بالیده بر آن. (منتهی الارب) (آنندراج). پاره های پراکنده از علف و گیاه، و مرغزار مجتمع که جدا شده باشد از علف زار کلانی که مشرف برآن باشد. (ناظم الاطباء). واحد آن نفاءه است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

نفاء

(نَ)

چیز ردی ٔ. (از متن اللغه). چیز بلایه و ردی. راندۀدورکرده. (آنندراج) (ناظم الاطباء). آنچه دورافکنی آن را بعلت ردائت آن. (از اقرب الموارد). نفی. نفایه. نفایه. نفاه. نفوه. نفوه. نفاوه. (متن اللغه) ، باقی ماندۀ چیزی. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). بقیه. (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، پست و فرومایه از قوم. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). راندۀ دورکرده. (آنندراج) (ناظم الاطباء). نفاه. نفایه. نفی. نفوه. نفاوه. (متن اللغه)

چیز ردی ٔ. (از متن اللغه). چیز بلایه و ردی. راندۀدورکرده. (آنندراج) (ناظم الاطباء). آنچه دورافکنی آن را بعلت ردائت آن. (از اقرب الموارد). نفی. نُفایه. نَفایه. نفاه. نَفوه. نِفوه. نفاوه. (متن اللغه) ، باقی ماندۀ چیزی. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). بقیه. (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، پست و فرومایه از قوم. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). راندۀ دورکرده. (آنندراج) (ناظم الاطباء). نفاه. نفایه. نفی. نفوه. نفاوه. (متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

نفساء

زنی که تازه زائیده باشد، تازه زا زنی که تازه زاییده باشد، جمع نوافس

فرهنگ لغت هوشیار

نفخات

جمع نفخه، دمیدن های باد

فرهنگ لغت هوشیار

معنی نفخاء - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما