امان الله بیک زنگنۀ شیرازی، متخلص به نظیر، از شاعران قرن سیزدهم هجری قمری و از شاگردان رفیق اصفهانی است. به سال 1226 هجری قمری درگذشت. او راست: مگر آن سرو چمان سوی چمن می آید کز چمن رایحۀ مشک ختن می آید شوخ عاشق کش من اینهمه بی باک مباش که هنوز از لب تو بوی لبن می آید. # برون نمی رود ار حرفی از میانۀ ما چنانکه غیر نداند بیا به خانه ما. (از مجمع الفصحا چ مصفا، ج 6 ص 1089) (ریحانه الادب ج 4 ص 220، از انجمن خاقان) (صبح گلشن ص 351) (فرهنگ سخنوران) نظیرالدین (مولانا...). از شاعران معماگوی عهد امیر علیشیر است. این معما به اسم ’مقبول’ از اوست: با من بیچاره آن مه بد نکرد هر که حرفی گفت از من رد نکرد. رجوع به مجالس النفائس ص 252 شود
