بداق بیگ شاملوی استرآبادی، متخلص به نسیم. از شعرای قرن یازدهم و از ملازمان حسین قلی خان حکمران هرات و معاصر با نصرآبادی است. در جوانی به اصفهان درگذشت و در مزار بابارکن الدین دفنش کردند. مؤلف روز روشن او را در معماگوئی ماهر دانسته است. او راست: خموشی فیض ها دارد سخن پرداز میداند نخستین آنکه ساکت هیچگه ملزم نمی گردد. دست گل چیدن کس نیست در اندیشۀ ما غنچۀ ناخن شیر است گل بیشۀ ما. (از تذکرۀ نصرآبادی ص 43). و رجوع به نگارستان سخن ص 120 و روز روشن چ تهران ص 818 شود اصغرعلی (خان) شاه جهان آبادی. از پارسی گویان هند است. مؤلف صبح گلشن این بیت را به نام او ثبت کرده: اشکم غبار شسته ز دامان خاطرش بیهوده نیست گریۀ بی اختیار من. رجوع به تذکرۀ صبح گلشن ص 516 و فرهنگ سخنوران ص 601 شود
