حسن کرمانی، معروف به شهرویه و حکیم نجم الدین. این دو بیت را مؤلف صبح گلشن از او آورده است: جز حادثه هرگز طلبم کس نکند یک پرسش گرم جز تبم کس نکند ور جان به لب آیدم به جز مردم چشم یک قطرۀ آب بر لبم کس نکند. در مجمعالفصحا نیز چند قطعه از او نقل شده است بی آنکه از حال و زمانش اطلاعی به دست دهد. از جمله در وصف قلم: ای گشاده زبان و بسته میان ترجمان دلی تو همچو زبان در زبان تو گنجهای هنر در بیان تو رازهای نهان شبه زائی همی و مشک خوری وآنگهی در سیه گهرپنهان صورتت چشم خصم را تیری است کهرباپیکری شبه پیکان. رجوع به تذکرۀ صبح گلشن ص 507 و مجمعالفصحا ج 1 و قاموس الاعلام ج 6 شود
