معنی نثج
- نثج (عَ)
- بیرون انداختن کون، آنچه در شکم است. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). بیرون انداختن آنچه در شکم دارد. (از اقرب الموارد). گویند: نثج استه نثجاً، نثج بطنه بالسکین، به دشنه پاره کرد شکم او را. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)