آنکه آگاه نیست و شناسائی ندارد. جاهل. بی اطلاع. نادان. بی علم. (ناظم الاطباء). ناشناسنده: وگر نقره اندود باشد نحاس توان خرج کردن بر ناشناس. سعدی. ، {{نام مرکّب مفهومی}} غیرمعروف. مجهول، دهاتی. روستائی. (ناظم الاطباء)، غریب. اجنبی. ناآشنا، {{قید مرکّب}} بناشناس. متنکروار. متنکراً. ناشناخت: پس آن هر دو زنان و خادم بناشناس بیامدند و در لشکرگاه آمدند. (اسکندرنامه خطی). چون ضحاک تازی برخاست (جمشید) بگریخت و ده سال تمام در عالم تنها ناشناس بگردید. (مجمل التواریخ). چون عضدالدوله بمرد (کاراستی) بگریخت و ناشناس به همدان آمد. (مجمل التواریخ) .، {{نام مرکّب}} ناشناسنده. نشناس. نشناسنده. این کلمه بصورت پساوند با اسم ترکیب شود: حق ناشناس. خداناشناس. سخن ناشناس. گوهرناشناس. نمک ناشناس. هنرناشناس. رجوع به ردیف این کلمات در همین لغت نامه شود
