دهی است از دهستان بویراحمد گرمسیری بخش کهکیلویۀ شهرستان بهبهان. در 8هزارگزی شمال شرقی بهبهان و بر سر راه شوسۀ بهبهان، در جلگۀ گرمسیر و مالاریاخیزی واقع است و 316 تن سکنه دارد، سکنۀ آنجا فارسی را به لهجۀ لری تکلم می کنند. آبش از چشمه و رود خسروآباد تأمین می شود. محصولش غلات و برنج و پشم و لبنیات است و شغل اهالی زراعت و حشم داری و صنعت دستی زنان بافتن قالیچه و جوال وجاجیم است. ساکنین این ده از طایفۀ بویراحمد گرمسیری هستند. در این آبادی معدن مومیائی وجود دارد. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ص 352)
