معنی ناتمامی ناتمامی (تَ) نقصان و قصور. (ناظم الاطباء). ناتمام بودن. ناقص بودن. کامل نبودن. صفت ناتمام: بدرتمام روزی در آفتاب رویت گر بنگرد بیارد اقرار ناتمامی. سعدی. غمز و نمامی چون اظهار ناتمامی می کرد. (وصاف ص 335) لغت نامه دهخدا
