معنی نااستدن نااستدن (کَ ءَ) مقابل استاندن. نگرفتن، ناایستاندن، ناایستادن. نااستادن. توقف نکردن. برپانماندن. رجوع به ایستادن و استادن و استاندن شود لغت نامه دهخدا