مویز. میمیز. کشمش. (یادداشت مؤلف) : از وی (از مالن) میویز طایفی خیزد. (حدودالعالم). و نبیذ و خرما و میویز چون اندک طبخی بیابد حلال شود. (راحهالصدور راوندی). چون عصیر خرما و میویز و انگور به هم بیامیزند. (راحهالصدور راوندی). باز میویز فراوان به تنقل می خور آن زمان از سر گردوی کنک مغز درآر. بسحاق اطعمه. و رجوع به مویز شود
