معنی مندغ مندغ (مِ دَ) آنکه او را در خستن به سخن عادت باشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). طعنه زننده به نیزه و سخن. (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
