معنی ممتن ممتن (مُ تَن ن) نعمت دهنده. (از منتهی الارب)، سوددهنده: فیکون (الاّملج) دواءً ممتناً للروح. (ابن البیطار از ابن سینا). رجوع به امتنان شود لغت نامه دهخدا