معنی مفیص مفیص (مَ) جای گریز و جای بازگشت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مفرّ. محیص. محید. (محیط المحیط) (اقرب الموارد) : مالک عنه مفیص، تو را جای بازگشت و گریزگاهی نیست. (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
