معنی مطوع مطوع (ضَمْیْ) مطع فی الارض مطعاً و مطوعاً، رفتن و گم شدن، خوردن چیزی را به پیش دهان و به دندان پیشین. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به مطع شود لغت نامه دهخدا
