معنی مستیقظ مستیقظ (مُ تَ قِ) بیدار. (از منتهی الارب). بیدار و هشیار نسبت به کارها و محتاط و باحذر. (از اقرب الموارد). و رجوع به استیقاظ شود لغت نامه دهخدا