معنی مستوبیٔ مستوبیٔ (مُ تَ بِءْ) وبارسیده و مرگامرگی ناک یابنده جای را. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به استیباء شود لغت نامه دهخدا
