معنی مستلبیٔ مستلبیٔ (مُ تَ بِءْ) نعت فاعلی از استلباء. بزغاله که فله و آغز شیر را می خورد. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). و رجوع به استلباء شود لغت نامه دهخدا
