معنی مستکن مستکن (مُ تَ کِن ن) نعت فاعلی از استکنان. پوشیده و در پرده گردنده. (از منتهی الارب). مستتر. (از اقرب الموارد). پنهان شده. نهفته. و رجوع به استکنان شود لغت نامه دهخدا
