معنی مستعبره مستعبره (مُ تَ بِ رَ / مُ تَ بَ رَ) تأنیث مستعبر. زن که بهرۀ خود از شوی نگیرد. (منتهی الارب). رجوع به استعبار و مستعبر شود لغت نامه دهخدا
