معنی مستسری مستسری (مُ تَ) نعت فاعلی از استسراء. آنکه به شب سیر می کند، آنکه بهترین ستور را بر می گزیند. (ناظم الاطباء) ، آنکه با ’سریه’ و گروه سپاهیان خارج می گردد. (از ذیل اقرب الموارد). رجوع به استسراء شود لغت نامه دهخدا
