معنی مرکوبه مرکوبه (مَ بَ) مرکوبه. تأنیث مرکوب که نعت مفعولی است از مصدر رکوب. رجوع به مرکوب شود، مرکوب. مرکب. برنشستنی: مرکوبۀ خویشتن بدو داد تاگردن آهوان شد آزاد. نظامی لغت نامه دهخدا
