معنی مرغس مرغس (مُ غِ / مُ غَ / مُ رَغْ غِ) به ناز و نعمت پرورنده خود را و زیست فراخ. (منتهی الارب). کسی که خود را در ناز و نعمت بپروراند. (از اقرب الموارد). آنکه عیش او فراخ باشد و در فراخ زندگانی کند. (از ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
