معنی مدیم
- مدیم(مُ)
- آنکه از بینی وی خون آید. (منتهی الارب). راعف. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (متن اللغه) ، فرونشانندۀ جوشش دیگ به آب سرد. (آنندراج). نعت فاعلی است از ادامه، باران پیوسته بارنده. (آنندراج). رجوع به ادامه شود، مبتلا به دوران سر. (آنندراج). ادیم به (مجهولا) ، مبتلا به دوران سر گردید. (منتهی الارب)