معنی مدبیه مدبیه (مُ یَ) ارض مدبیه، زمین ملخناک و مورچه ناک. (از منتهی الارب). مدباه. پرملخ. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
