کسی که مرکب می فروشد. (ناظم الاطباء). فروشندۀ مرکب. این بیت رامؤلف آنندراج از سیفی شاهد آورده است: روز من از مدادفروشی اگر شب است تنها ز بخت نیست که علت مرکب است. و در آن ’مدادفروشی’ را با یاء وحدت و مصدری هر دو می توان خواند، هم به معنی معشوقی که پیشه اش مرکب فروشی است، و هم به معنی مدادفروشی و کنایه از قلمزدن و کتابت، آنکه قلم مداد می فروشد. (ناظم الاطباء)
