معنی محیوک
- محیوک (مَ)
- بافته: و رساله ای در ذکر صحابه رضوان اﷲ علیهم که لمعه ای است از بوارق بیان و حدائق بنان او عتبی در اصل کتاب آورده است خطا و خطۀ محاسن بود و ربط کلام او چون خون در مفصل و سحر محصل و وشی محیوک و تبر مسبوک. (ترجمه تاریخ یمینی نسخۀ خطی کتاب خانه دهخدا ص 236)