معنی مجردصفت

مجردصفت

(مُ جَرْ رَ صِفَ)

که صفت مجردان دارد. که از تعلقات دنیوی قطع علاقه کرده. منقطع از علایق مادی:
گدایی مجردصفت را که روزی
سرش رفت جز پادشایی نیابی
ولی پادشه را که یک لحظه از سر
کله گم شود جز گدایی نیابی.
خاقانی.
ما مجردصفتان آینۀ روی توایم
همه عریان بدنان دلشدۀ کوی توایم.
؟