معنی متوکن متوکن (مُ تَ وَکْ کِ) جای گیرنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). متمکن و جای گیرنده. (ناظم الاطباء). و رجوع به توکن شود لغت نامه دهخدا
