معنی متکاظ متکاظ (مُ تَ کاظظ) از حد گذراننده دشمنی را به همدیگر. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط). رجوع به تکاظ شود لغت نامه دهخدا
