معنی متثئب متثئب (مُ تَ ثَءْ ءِ) سست و کاهل. (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، تجسس کننده. (آنندراج). تجسس کننده خبر خوش سودمند. (ناظم الاطباء). و رجوع به متثائب و تثأب شود لغت نامه دهخدا
