معنی مبیئه مبیئه (مُ ءَ) از ’ب وء’، شدید. (محیط المحیط). حاجت مبیئه، حاجت سخت. (منتهی الارب). سخت وشدید، مشکل و دشوار. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
