معنی مبهیات مبهیات (مُ بَهَْ هی یا) ادویه که باه انگیزد. (آنندراج). داروهای مقوی باه که بر قوت جماع افزایند. (ناظم الاطباء). ج ، مبهیه. و رجوع به مبهّی و مادۀ بعد شود لغت نامه دهخدا