معنی مبطیٔ مبطیٔ (مُ طِءْ) دیر. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، سست و کاهل. (آنندراج). سست و کاهل و تنبل. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
