معنی مباهت مباهت (مُ هَِ) دروغ باف. نعت فاعلی مذکر از مباهته. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). دروغ بافنده و دروغ سازنده. (ناظم الاطباء). و رجوع به مادۀ بعد شود لغت نامه دهخدا
