به معنی گذاشتن و ترک کردن و رها کردن. (ناظم الاطباء). ترک کردن. واگذاشتن. واگذار کردن. رها کردن. ماندن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : بجای هر گرانمایه فرومایه نشانیده نمانیده است ساوی او کرۀ اوت مانیده (کذا). رودکی (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ز خسرو نبد هیچ مانیده چیز کنون کینه بر کینه بفزود نیز. فردوسی. چو بندی بر آن بند بفزود نیز نبود از بد بخت مانیده چیز. فردوسی. کنون هرچه مانیده بود از نیا ز کین جستن و جنگ و از کیمیا. فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص 249). ز تندی گرفتار شد ریونیز نبوداز بد بخت مانیده چیز. فردوسی. مراین معدن خار و خس را بجای بدین خوش علف گله مانیدمی. دهخدا. ، فروگذار کردن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). فروگذاشتن. عمل نکردن: ز پندت نبد هیچ مانیده چیز ولیکن مرا خود پرآمد قفیز. فردوسی (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ، بازماندن ازکاری یا چیزی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
