هندیان نوع بشر را زادۀ وجودی مقدس می شمارند و آن وجود را مانو می خوانند و معتقدند که مجموعۀ قوانین ایشان موسوم به ’مانوادار مازاستر’ از آثار اوست، مجموعۀ قوانین مانو در زبان سانسکریت منظوم است، (از اعلام تمدن قدیم فوستل دوکولانژ، ترجمه نصراﷲ فلسفی)، در اساطیر هندی پسر ’براهما’ و پدر نوع بشر شمرده شده است، (از قاموس الاعلام ترکی)
