امر از لاییدن، گفتن، گفتار و کلام، (غیاث)، گفتن همچو هرزه لای یعنی هرزه گوی و می لاید یعنی میگوید و به معنی هرزه گوینده نیز گویند و امر به این معنی نیز هست یعنی هرزه بگوی، (برهان)، - هرزه لای، یاوه گوی، بیهوده گو، که سخنان بی معنی و بی پایه گوید: جائی که از سخاوت طبعت سخن رود هم بحر سفله باشد و هم ابر هرزه لای، نجیب الدین جرفادقانی، ز درد روبه عشقت چو شیر می نالم اگر چه همچو سگم هرزه لای میداند، سعدی، رجوع به هرزه لا شود، ، امر از ناله کردن، (برهان) : چند باشی چون تبیره هرزه لای همچو نی در پرده رو آهسته لای، تاج بها